Και μετά το Σαββατοκύριακο...η Δευτέρα.

κι εκεί που ηρεμείς, που χαλαρώνεις, που ξεκουράζεσαι.... εκεί που συνηθίζει ο οργανισμός σου να λειτουργεί σε κανονικούς ρυθμούς... τσουπ έρχεται το βράδυ της Κυριακής και αρχίζουν να ανατρέπονται όλα. Γιατί; Απλά γιατί ξημερώνει Δευτέρα. Και Δευτέρα σημαίνει ότι ξυπνάς με ξυπνητήρι, τρέχεις να ετοιμαστείς, να προλάβεις λεωφορεία, τρόλεϊ και ηλεκτρικούς για να πας στο γραφείο. Κι εκεί... συναντάς τους περίλυπους συνεργάτες σου που μοιάζουν και αυτοί έξω από τα νερά τους, που κάπου αλλού θα ήθελαν να είναι πραγματικά, ίσως στον καναπέ τους που ήταν και την Κυριακή το πρωί διαβάζοντας εφημερίδα, ίσως στο καφέ της γειτονιάς με την παρέα τους, ίσως στην ίδια παραλία που βρίσκονταν και χθες με συντροφιά τον ήλιο. Μη με παρεξηγήσετε, δεν είναι πως δεν μου αρέσει η δουλειά μου ή να δουλεύω γενικώς (δεν θα το επιδίωκα άλλωστε σε τέτοιο βαθμό) απλά πέρασα υπέροχα το Σαββατοκύριακο. Και ας έκανα τόσες δουλειές που έπρεπε να γίνουν, και ας υπάρχει μια μετακόμιση που βρίσκεται στο προσκήνιο, και ας δούλεψα και την Κυριακή το πρωί, και ας αναλώθηκα σε διαδρομές Χαϊδάρι - Κέντρο - Νέα Σμύρνη και αντιστρόφως. Απλά όλα έγιναν σε ρυθμούς Σαββατοκύριακου, πιο χαλαρούς, πιο ράθυμους.... αλλά έγιναν. Κι έγιναν κι άλλα: βόλτες, σινεμά, φαγητό με φίλους κ.λ.π. Πως στ' αλήθεια χωρέσανε όλα τούτα, χωρίς να με κουράσουνε κιόλας; Έχει άλλο χρώμα το ΣΚ φαίνεται..διαφορετικό. Αλλά περνάει γρήγορα, όπως και γενικότερα ο χρόνος όταν περνάς καλά...όπως θα περάσει και τούτη άλλωστε η Δευτέρα.