Διαδρομές στην Πελοπόννησο.....

Κεφαλάρι Ναύπλιο Κεφαλάρι...μη μου τους κύκλους τάρατε .... πάντα όμως με αφετηρία και τέρμα την Αθήνα. Γιατί όλα από εκεί ξεκινούν Παρασκευή απόγευμα συνήθως και εκεί πάλι καταλήγουν, όχι Κυριακή βράδυ αυτή τη φορά αλλά Τρίτη πρωί ευτυχώς - μιας και πήραμε και μια μέρα άδεια.
Όμορφα. Το Ναύπλιο όπως πάντα κοσμοπολίτικο και γοητευτικό... το Μπούρτζι να το συντροφεύει, οι παραλίες στο Τολό και στην Πλάκα να το ολοκληρώνουν. Η παρέα ιδιαίτερη - μια συλλογή ατόμων από όλη την Ελλάδα με σημείο αναφοράς την Κρήτη - η αφορμή χαρούμενη και οι ώρες να κυλούν χαλαρά σε ρυθμούς διακοπών και απαραίτητης ξεκούρασης.
Είναι πολύ όμορφη πόλη το Ναύπλιο, ίσως και γι' αυτό εστιατόρια και ξενοδοχεία να επιλέγουν αυτόν τον τίτλο για την ονομασία τους. Πολύ όμορφη πόλη, που δεν τη βαριέσαι ποτέ. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε νησί έχοντας ταυτόχρονα τη σιγουριά της στεριάς στα πόδια σου. Τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω ότι είναι η αγαπημένη μου ελληνική πόλη, αν και δεν με συνδέει τίποτα ιδιαίτερο μαζί της - εκτός από κάποιους καλούς φίλους που μένουν εκεί... και τώρα που το ξανασκέφτομαι καλύτερα εκτός από το γεγονός πως στάθηκε η αφορμή για ότι καλύτερο μου έχει συμβεί στη ζωή μου! Τι; Ε, είπαμε, δεν είναι απρόσωπο το blog αλλά κάποια πράγματα μένουν μόνο για μένα, μη γίνεστε περίεργοι, αν και οι πιο πολλοί από εσάς, ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ!Ετσι δεν είναι;