Life is a bitch

.... and you just can't trust her.

Πάει και αυτός...

..παντρεύτηκε. Επιτέλους. Τόσο καιρό το είχε εκθέσει το κορίτσι, γύρω στη δεκαετία.... Εντάξει, οι συγκυρίες δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές. Ο γάμος όμορφος, το theme του με χάλασε λίγο καθ' ότι αντιολυμπιακός αλλά οκ.... sotris είναι αυτός, όλα μπορεί να τα περιμένει κανείς.

ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ!

27/8/2006- Καραθώνα, Ναύπλιο

Διαδρομές στην Πελοπόννησο.....

Κεφαλάρι Ναύπλιο Κεφαλάρι...μη μου τους κύκλους τάρατε .... πάντα όμως με αφετηρία και τέρμα την Αθήνα. Γιατί όλα από εκεί ξεκινούν Παρασκευή απόγευμα συνήθως και εκεί πάλι καταλήγουν, όχι Κυριακή βράδυ αυτή τη φορά αλλά Τρίτη πρωί ευτυχώς - μιας και πήραμε και μια μέρα άδεια.
Όμορφα. Το Ναύπλιο όπως πάντα κοσμοπολίτικο και γοητευτικό... το Μπούρτζι να το συντροφεύει, οι παραλίες στο Τολό και στην Πλάκα να το ολοκληρώνουν. Η παρέα ιδιαίτερη - μια συλλογή ατόμων από όλη την Ελλάδα με σημείο αναφοράς την Κρήτη - η αφορμή χαρούμενη και οι ώρες να κυλούν χαλαρά σε ρυθμούς διακοπών και απαραίτητης ξεκούρασης.
Είναι πολύ όμορφη πόλη το Ναύπλιο, ίσως και γι' αυτό εστιατόρια και ξενοδοχεία να επιλέγουν αυτόν τον τίτλο για την ονομασία τους. Πολύ όμορφη πόλη, που δεν τη βαριέσαι ποτέ. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε νησί έχοντας ταυτόχρονα τη σιγουριά της στεριάς στα πόδια σου. Τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω ότι είναι η αγαπημένη μου ελληνική πόλη, αν και δεν με συνδέει τίποτα ιδιαίτερο μαζί της - εκτός από κάποιους καλούς φίλους που μένουν εκεί... και τώρα που το ξανασκέφτομαι καλύτερα εκτός από το γεγονός πως στάθηκε η αφορμή για ότι καλύτερο μου έχει συμβεί στη ζωή μου! Τι; Ε, είπαμε, δεν είναι απρόσωπο το blog αλλά κάποια πράγματα μένουν μόνο για μένα, μη γίνεστε περίεργοι, αν και οι πιο πολλοί από εσάς, ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ!Ετσι δεν είναι;

Το χρονικό μιας πρόκρισης

19/8/2006 ΕΛΛΑΔΑ - ΚΑΤΑΡ 84 - 64
20/8/2006 ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ 76 - 81
22/8/2006 ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ 72 - 69
23/8/2006 ΒΡΑΖΙΛΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ 80 - 91
24/8/2006 ΕΛΛΑΔΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ 76 - 69

5 στις 5 είναι καλά. Καλή μας συνέχεια....

Προσπαθώ......

να οργανωθώ, να βάλω το μυαλό μου σε τάξη, να ... ακόμη και να γράψω ένα post στο blog.... μάταια. Μπορεί να φταίει η ζέστη, ή ίσως η συγκεκριμένη χρονική περίοδος, τέλος Αυγούστου βλέπεις - σαν να τελειώνει το καλοκαίρι - σαν να μην αρχίζει το φθινόπωρο - σαν... περίοδος ρευστή. Σαν να περιμένεις να αρχίσει κάτι και αυτό αργεί... ίσως είναι οι αλλαγές που θέλουν το χρόνο τους. Σχέδια που πρέπει να πάρουν το δρόμο της υλοποίησης, το δρόμο μιας καινούριας αρχής...και η υλοποίηση δεν γίνεται αυτόματα με το πάτημα ενός κουμπιού!! Γίνεται; Και αν γινόταν, μήπως θα άξιζε τον κόπο θα μου πεις;
Αποφασίζω να σταθώ, να πάρω μια ανάσα και να απολαύσω το ταξίδι - τρελαίνομαι για ταξίδια άλλωστε αυτό είναι γνωστό. Και υπόσχομαι, στον ευατό μου, κάποιες στιγμές που πελαγώνω στη θέα της my to do list να μου υπενθυμίζω απλά τα λόγια του αγαπημένου μου ποιητή:

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θαβγαινες στον δρόμο.
Αλλο δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις,η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ - ΙΘΑΚΗ

Όχι άλλο κάρβουνο......

Αττική... Κορινθία.... Αρκαδία... Ζάκυνθος... Χαλκιδική... και ο χορός της φωτιάς καλά κρατεί. Μια βροχή θα μας σώσει. Θα μας σώσει; Μπορεί;

Όχι άλλο air condition......

θέλω να αναπνεύσω λίγο αέρα.... Όχι φιλταρισμένο... κανονικό. Και ας μην είναι καθαρός... ας είναι ο αέρας της Αθήνας. Απλά να μην βγαίνει από το μηχάνημα.....μπορώ;

Η καλή μέρα....

...από το πρωί φαίνεται. Και πως να είναι καλή όταν σηκώνεσαι από το κρεβάτι άρον άρον γιατί δεν θα προλάβεις, περιμένεις αρκετά λεπτά στη στάση για να περάσει επιτέλους το κατάλληλο λεωφορείο, και όταν επιτέλους αυτό περνάει δοκιμάζεις την ψυχική σου ηρεμία γιατί ένας κακόμοιρος Πακιστανός χτυπάει συνεχώς το κεφάλι του στο διπλανό κάθισμα - απίστευτο πως δεν ξύπνησε ο τύπος, πρέπει να είχε να κοιμηθεί χρόνια - και ένας ημίτρελος παππούς αρχίζει ξαφνικά και χωρίς λόγο και αιτία να φωνάζει .....
Και εσύ αν και προσπαθείς να χαθείς μέσα στους ήχους της αγαπημένης σου μουσικής, δεν μπορείς να μην επηρεαστείς από την όλη φάση, σου έρχεται να ξυπνήσεις τον πακιστανό για να γλυτώσει το καρούμπαλο και τον τρομερό πονοκέφαλο που δεν θα ξέρει από που προήλθε και σκέφτεσαι τι άλλο σε περιμένει Δευτέρα πρωί πρωί, σε μια Αθήνα που λιώνει στους 42 βαθμούς κελσίου, με τη ζέστη να επηρεάζει τους ανθρώπους μ' έναν απροσδιόριστο, σαν την πανσέληνο, τρόπο!! Μια μέρα είναι όμως που θα πάει.... θα περάσει.

Το δράμα ενός δημοσίου υπαλλήλου……

Παρασκευή πρωί, το μάτι δεν λέει να ανοίξει κι όμως στις 7 π.μ. πρέπει να κτυπήσω την κάρτα. Επιστρατεύω λοιπόν ότι κουράγιο μου έχει απομείνει – που θα πάει θα έρθει και το μεσημέρι και θα ξαναβρώ την αγαλλίαση που μου προσφέρει το στρώμα του κρεβατιού - και ξεκινώ το ταξίδι μου για το κέντρο. Αύγουστος ευτυχώς και το λεωφορείο μπορεί να αργεί λίγο να περάσει αλλά έχει θέσεις κενές και δεν είναι ανάγκη να κάνω τον Ταρζάν κάθε φορά που φρενάρει απότομα ο οδηγός.
Στάση Σύνταγμα και παρακαλώ τα πόδια μου να με στηρίξουν μέχρι το παρακάτω τετράγωνο. Εκεί βρίσκεται στο δρόμο μου ένα coffee right και ένας Freddo Capuccino μοιάζει άκρως δελεαστικός!! Αλλά μπα...
7 το πρωί καλοκαιριάτικα δεν έχουν ανοίξει ούτε οι καφετζήδες. Δεν έχει λέει ζεσταθεί η μηχανή! Από τις 7:30 και μετά ίσως... Τι ζητάω η κακομοίρα, έναν καφέ τις αρεσκείας μου πρωί πρωί!! Μήπως είμαι παράλογη ή υπερβολική;
Θυμώνω αλλά συνεχίζω. Θα βολευτώ με έναν διπλό ελληνικό στο γραφείο και ας φτάνει η θερμοκρασία στους 38ο βαθμούς. Θα ανάψω και το air condition βεβαίως, ασχέτως αν η απόδοσή του δεν είναι ικανοποιητική. Θα ανάψω και το air condition του διπλανού γραφείου, που ξέρεις κάτι μπορεί να γίνει και με τα δύο μαζί! Και θα περιμένω καρτερικά, να ξυπνήσει και η υπόλοιπη Αθήνα για να νιώσω πάλι φυσιολογική...

Να τι κρατήσαμε από το EURO 2004…. το 0 4!

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του χθεσινοβραδινού φιλικού αγώνα Ελλάδας Αγγλίας,0 – 4. Όχι ότι είναι κάτι το σημαντικό, όχι ότι είναι κάτι που δεν περίμενα απλώς....Και τι ήθελα να δω εγώ ποδόσφαιρο μες το κατακαλόκαιρο και μάλιστα φιλικό; Ε λοιπόν, δεν ήταν το ποδόσφαιρο ούτε το ενδιαφέρον για το παιχνίδι. Απλώς η πρόσκληση ήταν δελεαστική... Άνω Δάσος και η τηλεόραση να παίζει στο μπαλκόνι ενός φίλου, με το αεράκι να σε δροσίζει και να σε αναζωογονεί, με τα delivery έτοιμα για να επιλέξεις και ας επικράτησε τελικά η υγιεινή διατροφή!!Τηλεόραση στο μπαλκόνι, φαγητό στην βεράντα....ΚΑ ΛΟ ΚΑΙ ΡΙ. Δεν ξέρω, μ’ αρέσει πολύ αυτή η αίσθηση...του μπαλκονιού. Βράδια καλοκαιριού και τα μπαλκόνια στο Δάσος γεμίζουν με άτομα που συζητούν, που παίζουν τάβλι, που τρώνε, που βλέπουν τηλεόραση, που απλά παρατηρούν τον κόσμο να περνάει...βράδια καλοκαιριού και τα μπαλκόνια στο Δάσος γεμίζουν με ζωή. Μια ζωή πιο χαλαρή, πιο όμορφη....καλοκαιρινή.

Βοήθα Παναγιά μου….

Δεκαπενταύγουστος χθες ....και είχα τη φαεινή ιδέα να ανάψω ένα κεράκι.... της Παναγίας βλέπετε... κάπου, έξω από την Αθήνα!! Ουρές ατελείωτες για να αγοράσεις το κερί, ουρές ατελείωτες για να το ανάψεις...εγκατέλειψα την προσπάθεια και έδωσα το κεράκι μου σε κάποιον με μεγαλύτερο εκτόπισμα από το δικό μου. Άσε που παραλίγο να με ποδοπατήσουν γιατί έτυχε να είμαι μπροστά στο καλάθι με το αντίδωρο που βγήκε από την εκκλησία..... ΠΑ ΝΙ ΚΟΣ.
Και μετά είχα τη φαεινή ιδέα - καλά, όχι μόνο εγώ, όλη η παρέα – να πιούμε καφέ στο κεντρικό καφενείο. Και φανήκαμε τυχεροί άτυχοι να βρούμε τραπέζι όπου έπρεπε να περιμένουμε καμιά ώρα για να δώσουμε παραγγελία, και γύρω στο μισάωρο για έναν ελληνικό διπλό, που ήρθε μεν αλλά όχι ακριβώς όπως τον είχα παραγγείλει....
Και μετά το φαγητό..... χα χα χα ..... και εκεί βρήκαμε τραπέζι αλλά στα 3 τζατζίκια παίρνεις 2, νερό αν το θυμηθεί το γκαρσόνι κλπ κλπ. Ταλαιπωρία. Μου φαίνεται πως του χρόνου τέτοια μέρα θα κάτσω σπίτι και θα παρακαλέσω την Παναγιά να μας έχει καλά από εκεί.

Δεκατετραύγουστος!!

Δεν προλαβαίνω..... Δημόσιο και επιτέλους ημιαργία!!

Χρόνια μας πολλά.

Πα ρα σκευ ή.

Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ.

Coffee Time

Νες, Φραπέ, Ελληνικός, Cappuccino, Espresso, Freddo, Fredoccino, Flocaccino.... Κ Α Φ Ε Σ
Μονός, διπλός, γλυκός, μέτριος, σκέτος, με γάλα ή όχι.... Κ Α Φ Ε Σ
Πρωί, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ....Κ Α Φ Ε Σ
Μόνος, με φίλους, συγγενείς, συνεργάτες.....Κ Α Φ Ε Σ
Για τη νύστα, για χαβαλέ, για ενέργεια, για την παρέα.... Κ Α Φ Ε Σ
Σπίτι, παραλία, δουλειά, πλατεία....Κ Α Φ Ε Σ
Για όποιον δεν κατάλαβε...νυστάζω λίγο περισσότερο σήμερα. Ένα Cappuccino Freddo σκέτο παρακαλώ :)

Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία......

Μπορεί να λέγονται διάφορα για την πανσέληνο και τις επιδράσεις της....το αυγουστιάτικο φεγγάρι όμως έχει απόψε την τιμητική του. Ευκαιρία λοιπόν για ένα μικρό περίπατο στο Θησείο, στην Πλάκα, ή ακόμη και στο Σούνιο.....ποιος ξέρει που θα μας βγάλει πάλι. Έχει πανσέληνο απόψε.............
Είναι όμορφη η Αθήνα τις νύχτες, φωτισμένη, ζωντανή...σχεδόν χαρωπή. Ιδιαίτερα κάτι τέτοιες νύχτες, καλοκαιρινές......... με το αεράκι να τη δροσίζει, με τους κατοίκους της να σουλατσάρουν αμέριμνοι στον πεζόδρομο του Δ. Αεροπαγίτου, με τις γεμάτες καφετέριες στο Θησείο, με τη ζωντανή μουσική να σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές στα μεζεδοπωλεία του Ψυρρή....
Έχω καιρό να περπατήσω στην Αθήνα το βράδυ. Σήμερα είναι ευκαιρία νομίζω...μιας και το φεγγαράκι θα φέγγει ψηλά εκεί............

Παίζοντας με τις λέξεις.........

Πόσο, πόσο μπορεί ένα σ’ αγαπώ ένα θιγμένο εγωισμό
να τον γλυκάνει, πόσο...

Πόσο μπορεί μια αγκαλιά
Σε μια έρημη ακρογιαλιά να σε μεθύσει, πόσο...

Πόσο μπορεί ένα ξαφνικό
ήρθα για λίγο να σε δω να σε τρελάνει, πόσο...

Πόσο να νιώθει τυχερός
ένας άνθρωπος απλός όταν τα ζήσει, πόσο...

Κάπως έτσι τα λέει ο Γιαννάκης και δεν φαίνεται να έχει άδικο. Ένα απλό χαμόγελο, ένα ξαφνικό μήνυμα στο κινητό, ένα σημείωμα στο ψυγείο……. ο κόσμος είναι ξαφνικά δικός σου, στα πόδια σου, αν και αυτά τα τελευταία βγάζουν φτερά και απογειώνονται……….
Τι γίνεται όμως όταν συμβαίνει το αντίθετο; Όταν μια λέξη, μια πρόταση έρχεται να αντηχήσει τόσο λάθος στα αυτιά σου; Ή στα αυτιά του συνομιλητή σου; Όταν λέγεται κάτι και δεν ακούγεται όπως όφειλε να ακουστεί; Όταν μια λάθος κουβέντα, μια λάθος έκφραση έρχεται να χαλάσει την καλή διάθεση – που μεταξύ μας μάλλον δεν ήταν και τόσο καλή από την αρχή.
Είναι μερικές φορές που τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σοβαρά………. Μπορεί κάτι που μόνο για πλάκα θα μπορούσε να ειπωθεί να φανεί στον άλλο σαν σοβαρή και βαρύγδουπη δήλωση. Και όλα να πάρουν μια διαφορετική τροπή!! Και ξαφνικά μένει ένα κενό….. ένα βλέμμα που ταξιδεύει αλλού, μια ψύχρα που έρχεται και κάθεται πάνω στην ψυχή σου. Και εύχεσαι να μπορούσε μόνο να καταλάβει……χωρίς να πεις κουβέντα, χωρίς να ανοίξεις το στόμα σου, χωρίς…….
Μην παίζεις με τις λέξεις μου λέει και φαίνεται να έχει δίκιο. Και ίσως αυτό είναι το πρόβλημα, δεν παίζω, απλά τις παίρνω στα σοβαρά. Ακόμη κι όταν δεν θα έπρεπε….

Σαββατοκύριακο στο Κεφαλάρι σημαίνει.......

....έτοιμος καφές, όπως ακριβώς τον πίνεις, να σε περιμένει με το που άνοιξες το μάτι σου

....τηγανίτες για πρωϊνό...της ώρας

....λιώσιμο στις ξαπλώστρες του Prime μέχρι αηδίας

....φαγητό της μαμάς

....17C όταν στην Αθήνα έχει 30C

....μυρωδιά από βρεγμένο χώμα μεσημεριάτικα, μες το κατακαλόκαιρο

....homemade κατακόκκινο κρασί

....επισκέψεις από φίλους για καφέ, ουζάκι, φαγητό κλπ κλπ

....μακρυμάνικη μπλούζα με το που βραδιάζει εν ώρα καύσωνα

Σαββατοκύριακο στο Κεφαλάρι σημαίνει απλά ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ.

Πέμπτη

Λοιπόν, το αποφάσισα, η Πέμπτη είναι η πιο αδικημένη μέρα της εβδομάδας. Κι αυτό γιατί όλοι τη βλέπουμε ως προ-Παρασκευή, οπότε είναι σαν να μην τη βλέπουμε καν!! Απλώς περιμένουμε να περάσει για να έρθει η λύτρωση....Παρασκευή = Σαββατοκύριακο άλλωστε. Μήπως δηλαδή πέφτει και η Παρασκευή στην ίδια παγίδα; Θυμάμαι, στο δημοτικό ακόμη, μου είχαν χαρίσει ένα σελιδοδείκτη που απεικόνιζε τον Garlfield να λέει " Ζω για τα Σαββατοκύριακα". Μου άρεσε αυτός ο σελιδοδείκτης και ας μην καταλάβαινα τότε τι θέλει να πει ο ποιητής!! Δεν είχα πρόβλημα να ζω και για τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδος βλέπετε!! Σήμερα όμως...... τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Σήμερα δεν προλαβαίνω να ζήσω τις υπόλοιπες μέρες οπότε περιμένω απλά το ΣΚ. Με 2 και ενίοτε 3 δουλειές, με διάφορες υποχρεώσεις και το τρέξιμο που αυτές συνεπάγονται, ξυπνάω τη Δευτέρα το πρωί και το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι που θα πάει θα έρθει και το μεσημέρι της Παρασκευής πάλι. Και τότε βεβαίως αρχίζει ένα άλλο βάσανο.... γιατί Σαββατοκύριακο βλέπετε σημαίνει ελεύθερος χρόνος.....και φυσικά πρέπει να τα προλάβεις όλα. Να ξεκουραστείς, να δεις φίλους και γνωστούς, να ασχοληθείς με το σπίτι, να πας για ψώνια, να βγεις, να χαλαρώσεις, να πας για μπάνιο, να... να... να... και αν κάνεις το λάθος να φύγεις από την Αθήνα μαζί με άλλα 4 εκατομμύρια Αθηναίους που θυμήθηκαν να γίνουν Έλληνες, θα πρέπει να προνοήσεις να επιστρέψεις στην Αθήνα σε άλλη ώρα από τους 4.000.000 Έλληνες που αναγκάζονται να γίνουν πάλι Αθηναίοι. Αλλιώς θα πρέπει να περάσεις ατελείωτες ώρες στο αυτοκίνητο, θαυμάζοντας τα καινούρια τούνελ της κακιάς σκάλας, προσπαθώντας να φανταστείς τη χρησιμότητά τους........κ.λ.π. κ.λ.π..
Ορίστε.....για την Πέμπτη ξεκίνησα να λέω και έφτασα ήδη στην Κυριακή. I rest my case.

Επιστροφές...καταστροφές...

Εντάξει, μπορεί να γύρισα από διακοπές αυτό όμως δεν σημαίνει κιόλας ότι έχω επιστρέψει ψυχή τε και σώματι. Έτσι κι αλλιώς αυτήν την περίοδο της ζωής μου....

"..... είμαι αλλού σ’ άλλη τροχιά, σ’ άλλη γη, σ’ άλλη χώρα. Μη, δεν είμαι εδώ, όνειρο ζω μη με ξυπνάτε τώρα..."

Και για σήμερα συγκεκριμένα επιλέγω να είμαι εκεί, στον δικό μου παράδεισο, στον Μπάλο της Κρήτης, εγώ, η θάλασσα και φυσικά το αγόρι μου για να μην ξεφεύγουμε και από το γνωστό άσμα (το κρασί βέβαια παραλείπεται γιατί με τέτοια ζέστη μάλλον βαράει κατακέφαλα!!)
Μπάλος λοιπόν και ας χρειάζεται να "σπάσεις" το αυτοκίνητο σε 9 χλμ. σκληρού χωματόδρομου...., Μπάλος και ας πρέπει να κατέβεις ένα βουνό με τα πόδια για να βρεθείς στη μαγευτική παραλία του...., Μπάλος και ας πρέπει να ανέβεις το ίδιο βουνό για να πάρεις το δρόμο του γυρισμού....., Μπάλος και ας πρέπει σήμερα να είμαι εδώ, πίσω από μια οθόνη υπολογιστή σε ένα άχαρο και άγχρωμο γραφείο! Μ Π Α Λ Ο Σ. 14/7/2006

Gone shopping?? Nop!

Κι εκεί που είχα κανονίσει μια χαρά τις καλοκαιρινές μου διακοπές έμαθα πως οι εκπτώσεις δεν θα περιμένουν την επιστροφή μου για να αρχίσουν. So what θα μου πεις…… και τη δεύτερη εβδομάδα κάτι θα υπάρχει εκεί έξω….ή ακόμη και την τρίτη…μπα.
Μια η διάθεση, μια οι δουλειές, μια κάτι που προκύπτει, μια ο καύσωνας που αποφάσισε να επιστρέψει μαζί μου στην Αθήνα…..ούτε window shopping δεν πρόλαβα να κάνω κι εγώ το φτωχόπαιδο που περιμένω τούτες τις “γιορτινές” μέρες του καταναλωτή για να ψωνίσω 2-3 ψιλοπραγματάκια και να διευκολύνω το ταπεινό μου εισόδημα!!
Who cares….πολύ θα ήθελα να χαρίσω στον εαυτό μου συγκεκριμένα αντικείμενα αυτήν την εποχή αλλά προτιμώ να του χαρίσω την πολυτέλεια να μη σέρνεται με 38ο C τα μεσημέρια στην Ερμού, να μην περιμένει δεκαπέντε άτομα στο ταμείο του Ζάρα για να πληρώσει ένα μπλουζάκι 3,50 €, να μην απογοητεύεται που το φορεματάκι στη βιτρίνα μπορεί να έχει την καλύτερη τιμή, δεν υπάρχει ποτέ όμως στο σωστό νούμερο!!! Ουφ.
Τρίτη μεσημέρι σήμερα ε…..μήπως ισχύει ακόμη το 50% στα αρώματα στο Notos Galleries???